top of page

(6) Fascinatie voor een muizenkiller


Poes. Poespoes! (ik, als ik haar ’s avonds binnenroep). Poekie (eega, vertederd). Meissie (ik, okee ook vertederd). Gekkie! Boefie! Monstertje met je vieze pootjes (eega, vaak). Moordenaar (allebei, als ze een muis doodtreitert). Een naam voor haar kiezen, daar kwamen we niet uit maar aanduidingen en kwalificaties komen spontaan en ze verraden fascinatie en een soms wat getroubleerde verhouding. We praten tégen haar: niet te lang wegblijven hoor! (ik, tot vrolijkheid van eega, als Poes ’s avonds nog uit gaat) en we praten óver haar (veel). Geen idee waarover we praatten vóór Poes.


Geen genade


Alles vind je mooi aan Poes, spot eega: kijk dat pootje, ach dat snoetje, o die oortjes! Ze is geen spat beter dan ik: zoals ze daar ligt..! Poezelig is Poes, maar ze heeft ook een andere kant. Een duif heeft ze nooit verschalkt, zei ik nog toen Poes om een boom loerde. Maar in een tel had onze moordmachine de duif tegen de grond gewerkt en, op haar zij trappend met haar achterpoten, de nek gebroken. Ze liep een dag met een bolle buik duif rond, eerst nog met donzige duivenveertjes om haar bekje.


Poes bespiedt ook eekhoorns: wat ze daarmee zou doen wil ik niet weten maar een muis, dat zien we dagelijks. De muis die een boom in vloog had ze in één beweging teruggehaald. Zelfs de muis die met gevouwen voorpootjes smekend naar haar opkeek vond geen genade. Muis eten begint bij het kopje en eindigt bij kontje en staartje, soms al knauwend losgekomen van de rest. Poes schakelt soepeler terug naar aaibaar dan ons lukt. Noem haar maar P., meent eega huiverend.


Wel excuses


Maar delinquent P. kent het verschijnsel excuus en wij vergeven haar veel. Eega plaagt haar graag en houdt niet altijd maat, wat haar op schrammen komt te staan. Maar als ze mij haar tanden laat voelen volgt daar een likje op: sorry, niet lelijk bedoeld! Als Poes naast ons bed haar mand opzoekt kan ze geen kwaad meer doen. Voordat ook wij de slaap der onschuldigen aanvangen kijken we met een rein hart hoe Poes met samentrekkende pootjes en kauwend bekje glorieus droomt van het vangen en eten van muizen.

31 weergaven

Recente blogposts

Alles weergeven

(21) Prachthaan Barry is niet meer

Het is angstig stil in het kippenhok: de anders zo levendige kipjes zijn lusteloos en ze komen niet buiten. Hun grote haan is niet meer.

(20) Met kipjes erbij is niets meer hetzelfde

Onze kipjes houden, net als veel dieren, van voorspelbaarheid en daar breek ik niet onnodig op in. In de bakjes, zo is het ooit ontstaan, doe ik eerst legbrokjes, wat zij onbewogen aankijken. Dan volg

bottom of page